یادداشت

یاغی شن ها
        واقعاً ناراحتم که دارم به این کتاب امتیاز ۳ می‌دم. :(
‌
نیمه‌ی اول کتاب رو خیلی دوست داشتم؛ هیجان‌زده شده بودم و همه‌ش رو یک نفس خوندم. به خاطر فضاسازیش، شخصیت‌پردازیش، کشش و تعلیقش. حتی نثر داستان خیلی قوی بود و استعاره‌ها و تشبیهات قشنگی لابه‌لای نوشته‌ها پیدا می‌شد.
‌‌
 اما نیمه‌ی دوم... خب، نیمه‌ی دوم همه‌چیز تغییر کرد و فانتزی‌تر شد. و نثر هم سبک شد. شخصیت‌پردازی ضعیف‌تر و سطحی‌تر شد. و انگار با حجم زیادی از اطلاعات بمباران شدم. با توجه به نیمه‌ی اول داستان، نیمه‌ی دومش از نظر من ضعیف‌تر بود و طول کشید تا بخونمش. اما این فقط نظر شخصی منه و ممکنه اتفاقاً برای یه نفر نیمه‌ی اول کسل‌کننده به نظر بیاد و نیمه‌ی دوم رو بیشتر دوست داشته باشه.
‌
در کل، کتاب جالبی بود. این‌که داستان یه حال‌وهوای عربی داشت (اسامی عربی، ویژگی‌های ظاهری و فرهنگی مردم عرب و...) رو دوست داشتم. متفاوت بود. داستان پیچیدگی‌ها و ظرایف زیادی داشت و باید با دقت خونده بشه. شاید این‌که تابه‌حال خیلی تجربه‌ی خوندن ژانر فانتزی نداشتم، مؤثر بود و باعث شد که اون‌طور که باید از بخش‌های فانتزی‌ترش لذت نبرم. اما برای فانتزی‌خون‌ها باید خیلی جذاب‌تر باشه~
      
25

11

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.