یادداشت حافظ🌿
1403/9/8
3.5
20
بسم الله النور
و اما بعد؛
با سيندخت سوار بر سمند صحرا را پیمودم. به همراه او خود را به نجوای قرآن شبانه ی اُم مسعود سپردم و میان دانه های شن کویر گم شدم.با او دیگر دلم عبادتگاه بانو...نه نمی گویم تا بخوانی و بفهمی و چون من گم شوی تا پیدا شوی.گم شدن خلوتی است برای پیدایش اصلی.بخوان و با قاعده‌ی عشق همراه شو و بخوان از لحظه ی زیبای عاشقی...!
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.