سوزی دختری نوجوان است که پس از مرگ ناگهانی دوستش فرنی تصمیم به حرف نزدن و سکوت می گیرد و روزی با نوعی عروس دریایی اشنا می شود و فکر می کند که ممکن است 

کتاب قشنگی بود، و چون از ابتدا به ژانر درام علاقه زیادی داشتم، به سمت این کتاب هم جذب شدم:)

خیلی روان و راحت بود خواندش برای خواننده سخت نبود چون نوشتار ساده ای داشت.

بنظرم کتاب هایی که نام شخصیت را از ابتدا نمی گویند و آن را در میانه داستان بیان می کنند خاص و دوست داشتنی ترند(البته نه همیشه)

توصیفات این کتاب واقعا خوب بود طوری که ادم کاملا متوجه ان فضا و حالت می شد. برای مثال:« زمانی که به طبقه ی پایین نمایشگاه رفت و تابلویی که در مورد ایروکانجی نوشته بود را خواند هم مکان عالی توصیف شده بود و هم حالت سوزی در ان لحظه»

تشبیهات خیلی قشنگی داشت که اغشته به خلاقیت بود«تشبیه شاخک های عروس دریایی به موی دختر شناور یا بچه عروس دریایی ها به گل های سفید و هزاران تشبیه دیگر»
تیتر های خوبی داشت که خواننده رو به خودش جذب می کرد. 

اینکه زمان گذشته را به حال می گفت بسیار جالب بود و رفت و برگشت زمانی اش را نیز دوست داشتم.در قسمت اول کتاب بسیاری از صفحات را به محاسبات نیش زدن عروس دریایی اختصاص داده بود که به نظرم اصلا نیاز نبود و حوصله ی خواننده سر می رفت. در بین هر فصل روش های علمی را توضیح داده بود که خیلی جذاب بود و از روند عادی کتاب خارج بود.کتاب یک روال خیلی یکسان داشت که نمی توان گفت بد یا خوب است(ابتدا یک روش علمی سپس زمان حال و بعد هم زمان گذشته را می گفت و این اتفاق هر بار تکرار می شد)اگر در اخر بخواهیم نگاه کلی داشته باشیم،کتاب روان زیبا و احساسی ای بود