یادداشت طوبی بوعلی

        کتابی سرشار از مفاهیم وطن دوستی و دفاع از وطن در برابر اشغالگران، آن هم از زبان کودکی فرانسوی که کشورش در اشغال نیروهای آلمانی است...
کتاب‌های زیادی با موضوع جنگ دیده ام که غالبا از مفهوم دفاع از وطن خالی بوده اند و این ویژگی کتاب "کودک، سرباز و دریا" واقعا درخشان بود...
در اواسط کتاب کودک، که همه او را به دوری از جنگ دعوت می‌کردند، با خود می‌گوید که باید جنگی باشد که سر انجام به صلح برسیم، باید جنگ کنیم که اشغالگران از کشور خارج شوند و در صلح به زندگی ادامه دهیم...
آنچه را از کتاب دوست نداشتم دوستی کودک با سرباز آلمانی بود. مساله ای که برایم قابل تصور و باور نیست...
مورد جالب توجه کتاب خرابکاری سازمان یافته دانش‌آموزان مدرسه بود که حتی کودکان تنبیه هم نشدند، در صورتی که امروزه کودکان فلسطینی بسیاری در بند اشغالگران هستند...
زنان داستان منفعل‌تر از مردان به نظر می‌آیند و مدام می‌ترسند و سعی دارند خانواده‌ی خود را از جنگ دور نگه دارند، به جز مارتیه البته...
پایان کتاب همه‌ی آنچه که مرا به خواندن کتاب ترغیب کرده بود به یکباره نفی شد و کودک از کارش، یعنی دفاع از وطن، پشیمان شده بود و به این نتیجه رسید که وظیفه‌ی کودکان صلح است...