یادداشت نعیمه خانی

        فردی رو خواندیم که تجربیات درون خودشو به دیگران نسبت می‌داد. برای مثال احساس حقارتی که تجربه می‌کرد رو اینطور بیان می‌کرد که دیگران می‌خوان اونو تحقیر کنن و بعد واقعا کارهایی رو مرتکب می‌شد که تحقیرآمیز بودن.

فقط قضاوت خویشتن بار سنگینیه پس با قضاوت کردن دیگران این بار رو کمتر میکنیم و عذاب کمتری می‌کشیم. ادای دانای داستان رو درمیاریم و به نادانی دیگران (البته اگر واقعا نادان باشند) زل می‌زنیم تا مبادا چشممون به خودمون بیوفته!!!