یادداشت مصطفی پورمحمدی

                کتاب کاملا دو پاره است. بخش اول، فضایی وهم آلود دارد که گویی برای خواننده هرگز تمام نمیشود.  در مقابل، بخش دوم رمان، روایتی سرراست تر و واقعی تر دارد. 
کلماتی که برای خواننده فارسی زبانِ ایرانی تبار به خودی خود تازگی  دارند در رمانی با دوگانه تکرار شونده شرق/غرب خوش نشسته اند