یادداشت پریسا نصیری

                این کتاب حدودا ۷۰۰ صفحه‌ای رو وقتی دبیرستانی بودم خوندم. بیشترین چیزی که ازش به یاد دارم لهجه‌ی شیرین و جذاب شیرازی بود که تا مدت‌ها بعد از تموم شدن کتاب هم با من همراه بود و ازش لذت می‌بردم.
        
(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.