یادداشت محمدامین اکبری

                هو
.
"هرگز ترکم مکن" یکی از بهترین و تاثیر گذارترین رمانهایی ست که در سال گذشته خواندم.
رمانی که ترسیم گر زوال محتوم آدم دوران مدرنیته است.
داستان در موقعیتی خیالی میگذرد موقعیتی که بعید نیست با پیشرفت علم به وجود بیاید و داستان رمان رنگ واقعیت به خود بگیرد.
داستان در رابطه با موسسه ای در دهه 70 تا 90 میلادی در انگلستان است که دانش آموزان آن در شرایط ویژه ای قرار دارند و سرنوشت محتومشان مرگی ست که خود خواهی نخواهی به استقبال آن می روند.
داستان بسیار تاثیر گذار و رقت آور و درگیرکننده است و با شیوه داستانگویی درستی که دارد هیچگاه از ریتم نمی افتد.
واقعا تعجب برانگیز است که چگونه ایشی گورو ژاپنی داستانی با موقعیتی خیالی را در انگلستان از زبان یک دختر روایت میکند و اینقدر طبیعی و تاثیرگذار است؟ (البته ناگفته نماند که او از 6 سالگی در انگلستان زندگی میکند)
.
قسمتی از کتاب:
《...آن روز که تو را در حال رقص دیدم، چیز دیگری به نظرم رسید. دیدم دنیای تازه ای به سرعت دارد از راه میرسد. علمی تر و کارآمدتر، بله. با درمان بیشتر بیماریهای قدیم. دنیای عالی. اما خشن و بی رحم. و دختر کوچکی را دیدم با چشم های به هم فشرده که دنیای مهربان قدیم را به سینه می فشارد، دنیایی که از ته دل میداند باقی نمیماند و آن را بغل کرده تمنا میکند ترکش نگوید....》
.
خلاصه اگر میخواهید یک رمان خوب و درگیرکننده بخوانید در هفته آتی به یکی از کتابفروشی ها بروید و این رمان را تهیه کنید من که میخواهم رمان #بازمانده_روز  ایشی گورو را تهیه کنم و بخوانم.

#کازئو_ایشی_گورو
#هرگز_ترکم_مکن
#مهدی_غبرایی
#نشر_افق