یادداشت محمدرضا ایمانی

                ببینید تحولات اجتماعی بشری به حدی پیچیده‌اند که تقریبا نمیشه از یه علت کلی و مطلق براشون صحبت کرد. برای همینه که مثلا تو قضیه انقلابات هر موقع اندیشمندان می‌خوان یه انقلابی رو تئوریزه کنن باز میبینن که یکسری علت‌ها هستن که جا موندن و اینا نتونستن تو تئوریشون بیارن که اگه اونا را دخیل کنن کل تئوری از هم میپاچه. مثلا هنوز که هنوزه نشده یه تئوری واحدی که همه جوانب رو در بر بگیره برای علت و شکل‌گیری انقلاب اسلامی ارائه بدن. اگه دوست دارید میتونید برید بررسی کنید.

حالا وقتی نمیشه یه انقلاب رو تو یه تئوری واحد گنجوند پس چه جوری میشه تاریخ تمام تحولات بشری رو براش یه علت واحد در نظر گرفت؟! نویسنده تو این کتاب میخواد بگه که تنها و تنها خوراک مسئول همه چیزه، از تغییر نوع اجتماعات انسانی از اول خلقت بگیر تا فروپاشی شوروی و مسائل متأخرتر. نویسنده به شدت تو نظریش دگمه و فقط واقعیت‌هایی که در خدمت تأیید نظریش هست رو تو کتاب میاره که خب طبعا باعث بی‌اعتبار‌تر شدن نظریش می‌کنه. تو چند فصل آخر نه تنها رو نظریه خودش دگمه، بلکه حتی رو پیش‌فرض‌های لیبرالیش هم دگمه و همون خزعبلات راست‌ها رو درباره کشورهای کمونیست تکرار می‌کنه.

در بهترین حالت میتونم بگم که یکسری اطلاعات جالب به آدم میده ( مثل بخش ادویه و کالمب ) ولی اگه بخواید اعتبارش رو در نظر بگیرید می‌ره تو ردیف همون انسان خردمند و اینا.