یادداشت فهیمه حدیدی

        قلمی که خیلی آشناست! رمان هایی که قهرمان و شخصیت اولش همیشه دختری است نوجوان ، کمی بی باک و البته مسلمان که باورهای خاص خودش را دارد ، این‌بار دختر در فلسطین اشغالی زندگی می‌کند و در تمام داستان قصه آدم ها را با پس زمینه ای از وطنی که از زیر پای ساکنانش ربوده شده! برخی قسمت های کتاب را هرگز در ذهنم مرور نکرده بودم. یعنی زمان‌هایی که خبری از بمب و موشک و‌درگیری نظامی نیست اما ایست‌و‌بازرسی ها ، حکومت نظامی های گاه و بیگاه ، تحقیر آدم ها و‌ سلب حقوق شان هرروز و تمام وقت اتفاق می افتد ...
نویسنده که زندگی شخصی خودش هم همین‌سمت و سو و برداشت‌را به مخاطب بیرونی نشان می دهد،‌ آنقدرها اهل مقاومت نیست. یعنی راه رهایی را در مبارزه و میدان جستجو نمی کند ، اما به همان اندازه که از پدر و‌مادرش ریشه عربی دارد، طعم روغن زیتون ، عطر غذاهای فلسطینی و ضربآهنگ کلمات شان را می شناسد و همان‌اندازه هم‌روایتش از فلسطین خواندن دارد...