یادداشت [یه‌سازانای‌‌نصف‌نیمه‌ٔدرحال‌ورود‌به‌کالجیوم]

        فضاسازی، سیر، پیرنگ و شخصیت سازی داستان مجذوب کننده بود و بی‌ شک میتونم بگم جز محدود کتاب‌هایی بود ک جلد دومش رو خراب نکرده بود و حتی از جلد اولش بهتر بود. 
شخصیت سازی داستان خوب بود و اگر حتی قبلش نامی از کارکتر برده نشه و دیالوگش رو بخونی کامل میتونی متوجه بشی دیالوگ متعلق به کدوم کارکتره. ارون برونگرای احساسی، تامارا میانگرای منطقی و فعال، کال درونگرای احساسی الکس درونگرای منطقی، جسپر برونگرای پر انرژی و.. همشون خفن بودن:) فکر نمیکردم  از یه اکیپ سه نفره انقدر خوشم بیاد.