یادداشت راضیه بابایی

        رونی داستانی است از نوجوانی.از همان جنس دغدغه هایی دارد که بارها در دل مرور کردیم ومی خواستیم کس دیگری باشیم.جور دیگر عمل کنیم.
راهش را نمی دانستیم و غرق خیالات می شدیم و با جسارت و شجاعت قهرمان کتاب‌ها کیف می کردیم و خودمان را جایش می گذاشتیم.اما اینکه خودمان جرات داشته باشیم و بخواهیم برای چیزی که مطلوب نیست سینه سپر کنیم،نه! رسیدن به این قله برای نوجوان سخت است.رونی هم مشکلی مشابه دارد. او نمی تواند در لحظاتی که سکوت جایز نیست حرف بزند.نمی تواند جایی که باید فریاد بزند.نمی تواند حقش را بگیرد.
این داستان،داستان تمام نوجوانهاست که در سفری قهرمانانه همراه رونی می شوند یا راه جرات مندی را یاد بگیرند.
داستان رونی علاوه بر جرات مندی به حس تنهایی و افسردگی دوران بلوغ می پردازد.حسی که بعضی موارد شدت می گیرد و منجر به مرگ خودخواسته می گردد.
اطلاعات فیلم و موسیقی کتاب جز یک یا دو مورد،سودمند است.تا جایی که می شد سرچ کردم و اشخاص و آدم های مطرح شده را شناختم.
زبان داستان دایره واژگان و اصطلاحات به کار رفته در کتاب با دنیای نوجوانی هماهنگ است.
فقط در ابتدای کتاب کمی آشفتگی در روایت وجود دارد که مخاطب در ابتدا دچار حس"هیچ چیز نفهمیدم!، این حرفها یعنی چه و..."  می کند که با پیشرفت داستان اوضاع بهتر می شود.
پایان داستان را دوست داشتم.
قابل توصیه به نوجوان ۱۵ تا ۱۸ سال.