یادداشت مجتبی شاهسون

                قدرت سکوت؛ قدرت درونگراها در جهانی که قادر نیست از سخن گفتن بازایستد
سوزان کین
کتاب «قدرت سکوت» به قلم سوزان کین از آن دسته کتابهایی است که خواندنش با توجه به ورود کلمات «درونگرا» و «برونگرا» به دایره لغات روزمره جامعه حال حاضر ضروری به نظر میرسد. در عین حال که این دو عبارت که تقسیم بندی کارل گوستاو یونگ هستند در مکالمات روزانه به کرات شنیده میشوند، اما متاسفانه مورد بدفهمی قرار گرفتهاند. در همین راستا این کتاب کمک میکند تا مخاطب به خوبی مفهوم این دو واژه را درک کرده و بتواند با ویژگیها – و نه محدودیت – این دو گروه آشنا شود. در قسمتی از کتاب آمده است:« فرد درونگرا ترجیح میدهد تعطیلاتش را با مطالعه کنار ساحل سپری کند تا در یک کشتی تفریحی مهمانی بگیرد زیرا سایرین خیلی تحریککننده هستند، آنها در فرد درونگرا احساس تهدید، ترس، جنگ وو عشق را ایجاد میکنند. یکصد انسان در قیاس با صد کتاب یا صد دانه شن خیلی تحریک کنندهترند».
در قسمت ابتدایی کتاب سوزان کین به فشارهای اجتماع بر علیه درونگرا بودن اشاره میکند. اینکه جامعه در حالت کلی افرادی را موفق و ایدهآل محسوب میکند که در برقراری ارتباط اجتماعی به صورت قوی عمل کرده و از مرکز توجه بودن لذت میبرند همینطور افرادی ریسک پذیر، عملگرا و مطمئن هستند که به خوبی میتوانند از عهده کارهای گروهی و انجام تمرینات و کار تیمی بربیایند. البته واضح است که این فشار همیشه به صورت مستقیم نبوده و در تمام موارد، افراد تلاش نمیکنند تا درونگرایان را به داخل اجتماعات بزرگ پرتاب کنند- هرچند گاهی این اتفاق رخ میدهد- اما باز هم با وجود آگاهی جامعه، نگاه سطح دوم بودن به درونگرایان ادامه دارد. سوزان کین میگوید:«برونگرایی تا حد وسیعی سبک شخصیتی جذابی به شمار میرود اما ما آن را به معیاری ظالمانه تبدیل کردهایم که باید با آن همنوا شویم».
در ادامه سوزان کین از دستاوردهای درونگرایان و شخصیتهایی مثل الینور روزولت،  الگور، وارن بافت، گاندی و رزا پارکس و ... که صحبت میکند که افرادی موفق، تاثیر گذار، عمیق و با اعتماد به نفس هستند. این در حالی است که به اشتباه درونگرایی با عدم اعتماد به نفس و کمرویی و یا ترسو بودن و در انتها نداشتن دستاوردهای مهم شخصی و موفقیت هم معنا پنداشته میشود. تعداد قابل توجهی از آثار هنری و دستاوردهای بشر حاصل ساعتها کار درونگرایان بودهاند مثل قطعات روح نواز شوپن، کتاب «در جست و جوی زمان از دست رفته» مارسل پروست، فیلم «فهرست شیندلر» و حتی موتور جستجوی گوگل و البته میلیونها پیشرفت دیگر در سیر تمدن.
 به طور کلی این کتاب هم برای درونگرایان و هم برونگرایان کاربرد دارد زیرا که تمامی افراد جامعه در تعامل نزدیکی با یکدیگر قرار دارند و طبق بررسیهای انجام شده، حدود سی درصد از جامعه آمریکا را درونگرایان تشکیل میدهند که این درصد قابل توجهی از مردم را تشکیل میدهد.