یادداشت محسن پناهی

        سال قبل این کتاب را تهیه کردم اما تنها 80یا 90 صفحه مطالعه کرده بودم که کتاب را بستم. مفاهیم در مقابلم مقاومت میکردند. شاید هم بی حوصله تر از الان بودم. در هر حال کمتر میفهمیدم.
یک ماه قبل دوباره کتاب را گشودم و خواندم. همزمان، مقاله ی نیرو و معنا را از کتاب نوشتار و تفاوت دریدا مطالعه کردم. سعی کردم عجول نباشم. با صبر و حوصله بعضی از فصل ها را دوباره و سه باره خواندم. اولین چیزی که از دریدا میتوان آموخت همین است:عجول نباشید. این دفعه که تا صفحه آخر خوانده ام، نمیتوانم کتاب را ببندم. فکر میکنم طی چند ماه آینده دوباره و دوباره به کتاب مراجعه کنم.