اولین کتابی است که از زویا پیرزاد خواندم و قلمش را دوست داشتم. روان، ساده و بی‌رودربایستی. 
نباید از کتاب انتظار خاصی داشته باشیم. برشی از زندگی زنی سختی کشیده است که تلاشی مستمر در مستقل بودن و گرداندن زندگی‌ بدون حضور مردی در کنارش دارد. 
در این کتاب ما با چالش‌های آرزو (شخصیت اصلی) در رابطه با مادر، دختر، همسر سابق و دوست نزدیکش همراه می‌شیم. این که در مواجهه با چالش‌های جدید زندگیش چه‌طور رفتار می‌کنه.  این‌که  این استقلالی که دارد چقدر برایش خرج برداشته و خرج بر می‌دارد و اصلا چقدر می‌توان آرزو را مستقل دانست؟