شاید یه نیمه شبی این فرصت برای ما هم پیش بیاد که با کتابخانه ای از انبوهی از زندگی هایی که میتونست با انتخاب های دیگر ما به وقوع بپیونده رو به رو بشیم. خوندن کتاب کتابخانه نیمه شب  نه تنها به ما کمک میکنه که اگر توی اون شرایط قرار گرفتیم با آمادگی بیشتری جلو بریم و انتخاب های بهتری داشته باشیم  ;))  بلکه تلنگری هست که برگردیم و حسرت های زندگیمون رو مرور کنیم یاد بگیریم که حتی اگر اون حسرت ها هم نبود زندگی الان ما ایده آل نبود. یاد بگیریم که بهترین زندگی ها هم نقص هایی داره و ممکنه یه جایی دلمون رو بزنه. یاد بگیریم که باید کتاب حسرت ها رو خیلی بهش توجه نکنیم و از زندگیمون لذت ببریم.

کتابخانه نیمه شب با قلم مت هیگ و ترجمه کم نقص محمدصالح نورانی زاده برای من بسیار گیرا و جذاب بود البته فراز و نشیب داشت و یه جاهایی هم دوست داشتی با سرعت بیشتری جلو بره ولی در کل نمره خوبی میگیره به نظرم و ارزش خوندن داره.


"درک اینکه جایگاهی که انسان برای رسیدن به آن تلاش زیادی کرده با جایی که یک عمر از آن فرار کرده یکی است، تاثیر زیادی روی او می گذارد. اینکه بفهمد زندان نه مکان، بلکه ذهنیت است."