یادداشت هومن

        چراغِ نسیمی در آن دشت
سوسو نمی‌زد
و رامشگرِ باد
چنگی به تارِ هیاهو نمی‌زد
زنی غرق در حُلّه‌ای ارغوانی
مرا دید و
خندید و
آهسته گم شد
زنی باستانی
که گیسوی آشفته‌اش
با دلم مو نمی‌زد...

https://hooman.bio.link/