یادداشت سید عطا ناقدی فر

                کتاب جالبیه. تو حوزه‌های مختلفی که پیشرفت‌های چشم‌گیری در سال‌های گذشته داشته‌ایم، تعدادی روایت از روند شکل‌گیری و تطورش نقل کرده. حوزه‌هایش متنوع هستند و از این جهت کتاب خسته‌کننده نیست و سریع خورده می‌شود!
شاید همان‌طور که از اسم کتاب برمی‌آید، هدف اصلی نویسندگان کتاب تزریق نوعی روحیه و انگیزه برای پیشرفت بوده باشد؛ اما به نظرم دقت به برخی زوایای روایت‌ها می‌تواند نکات جالبی دیگری نیز داشته باشد. مثلاً این‌که شکل‌گیری پژوهشگاه رویان با حمایت شخص آقای خامنه‌ای بوده است و ظاهرا از طریق رابطه‌ای که مرحوم آشتیانی با یکی از نزدیکان رهبری داشته‌اند، صورت می‌گیرد. خب یک برداشت جالب از این نکته، میزان اعتماد ایشان به یک تیم جوان و تازه‌کار است. سؤال دیگری که در این‌باره می‌توان پرسید این است که چقدر تیم‌های مستعد دیگری بوده‌اند که دست‌شان به مسئول بلندپایه‌ای نرسیده و نتوانسته‌اند کارشان را عملی کنند؟ آیا اگر آن آشنای مشترک بین مرحوم کاظمی آشتیانی و رهبری نبود، ممکن نبود که پژوهشگاه رویان دیرتر سرپا شود؟ آیا نهادهای ما به صورتی هست که امثال پژوهشگاه رویان بتوانند به قاعده تولید شوند؟ (و کلی سؤال و نکتهٔ سیاست‌گذارانه و غیر آن که می‌توان از لابه‌لای روایت‌های کتاب بیرون کشید.)
        
(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.