یادداشت ثنا علی اکبری

                در اینکه دزیره کتاب جالبیه و اطلاعات تاریخی خوبی به آدم میده شکی نیست ، اما نمیدونم چرا من اونقدری که باید با داستان ارتباط برقرار نمیکردم و حس میکردم میتونست خیلی خیلی بهتر از اینها باشه(با توجه به تعریف هایی که ازش شده بود) ، همین باعث شد من خیلی خیلی کند کتاب رو بخونم و اشتیاقی برای ادامه ش نداشته باشم :)) (به جز بعضی از قسمت های هیجانی که اون هم خیلی طولانی نبود).
هرچند چون  به صورت خاطره نویسی بود میشد احساسات رو توش متوجه شد.
در کل ارزش یک بار خوندن رو داره.