یادداشت محمّد صالحی بابادی

        فکر کنم از عنوان کتاب مشخّص باشه که دربارۀ چی نوشته شده باشه. توی کتاب، گروه‌های موجود توی دوران حکومت به شش دسته تقسیم شده‌ن: ۱. شیعیان؛ ۲. اصحاب جمل؛ ۳. اصحاب صفّین؛ ۴. اصجاب نهروان؛ ۵. اعتزالی‌ها (یا همون حزب قاعدین)؛ ۶. اهل کوفه. از تفکیک بین «شیعیان» و «اهل کوفه» خوشم اومد؛ چون نویسنده دچار این عقیدۀ اشتباه نشده که «اهل کوفه، همه اهل عقیدۀ تشیّع بوده‌ن». از نظر نویسنده، بین این گروه‌ها، ۴ تا گروه مقابله و مواجهه با امام داشته‌ن و اهل کوفه هم توی ابتدای راه همراهی خوبی داشته‌ن و بعد از نهروان، وضعیّتشون تغییر کرد و چندان به امام کمک نکردن و تنها گروه اوّل (شیعیان) از ابتدا تا انتها همراه امام بودن. نویسنده توی این کتاب به بازشناسی عوامل ریزش گروه‌های مُعارِض پرداخته، اون هم با ذکر مثال. در نهایت، نحوۀ مواجهۀ امام(ع) با این گروه‌ها هم توی فصل نهایی بررسی شده.