یادداشت امیرمحمد حبیب پوریان

        به نام خدا، سینوهه،  همان نغمه های زیبا،  همان زندگانی گذشته ی خواننده،  همان ذره های روشنایی بخش امید ،  در دل تاریکی،  در باطن جهل، همان سی نوا و هژمونی هستی،،،، سینوهه، روح دمیده  در کتاب،  کتاب،  قلبی تپیده بر هستی،  خلقت،  ذره خاکی  بر دستان پر مهر الهی، سینوهه دری است به کتاب ها،  مرزی است بین خواندن و نخواندن،  ژانری است بین شادی،  دلگیری،  هیجان،  افسوس،  ثبات،  مواج،  معما.  ساده.  راه راه.   ،،  آری سینوهه،  بینوایان است،  سینوهه،  سپید دندان است،  سینوهه،  مکافات است،  سینوهه،  بابا لنگ دراز است،  سینوهه معجونی از شیرین و تلخ است،  راهی است به سوی قله ها.  سینوهه،  تلخی چای،  شیرینی خرما،،،،،