یادداشت زهرا قدیانی
1402/5/1
کتاب رو دوست داشتم. هرچند زبان به شیرینی و روانی کتاب اسباب خوشبختی نبود. این هم یک پاراگراف از کتاب در راستای سیاست افزایش جمعیت در چین نیاز پدر و مادرها را به یک بچه کاهش دادهاند ولی این نه وضع والدین را بهتر کرده و نه بچه ها را. الان میلیونها والد خشمگین وجود دارد که مضطرب و هیستریک پست سر یک پسر می دوند که خودش را امپراطور تصور می کند. کشور به سازنده متکبران تحت مراقبت روان پریشان تبدیل خواهد شد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.