مانده ام که چه بگویم... نه اینکه حرفی برای گفتن ندارم، برعکس بس که حرف برای گفتن زیاد است!! این کتاب داستان درد است و عجیب است که برای ادامه دادنش اشتیاق دارید.. شاید چون آدم ها برای شنیدن قصه درد کنجکاو تر هستند!
قصه از زبان یک پسر ده ساله است اما وقتی می خوانید به خاطر نوع زندگی این پسر احساس می کنید پای حرف ده یا حتی صد انسان زندگی کرده نشسته اید!! متاسفانه این واقعیت دارد که آدم هایی که درد بیشتری می کشند زودتر بزرگ می شوند...! 
امتیاز سه دادم، نه اینکه قلم نویسنده بد باشه، یا کتاب ارزش خواندن نداشته باشد...اتفاقا خیر!... برای این امتیاز سه دادم که ماجرای تلخی است، روح را آزار می دهد... به این واقعیت تلخ سه دادم... جای صفر دادن هم داشت!