یادداشت

        کاپوشنسکی در بسیاری از انقلاب های  قرن بیستم حاضر و ناظر بوده و گزارش‌های نویسی‌های خوبی از خود به جا گذاشته. زان میان این یکی چنگی به دل نمی زند انگار اندوهگینی وهمگین شب‌ها در کوچه‌های سرد و تاریک تهران سرگردان بوده. چند صفحه پایانی کتاب، در روزهای پس از انقلاب کاپوشنسکی وارد فرش فروشی می شود و شاهد مناظره ای تله‌ویزیونی هست؛ جالب می شود ... از فروشنده می پرسد فرجام این‌ها چه می شود؟ حاجی فرش فروش دستی به فرش‌ها می کشد و می گوید این یعنی فرهنگ ایرانی می ماند این‌ها می روند همان طور که قبلی ها