یادداشت مصطفی داوری

                یادم نمی آید کدام نسخه کتاب را خوانده ام. اما همین کتاب سمک عیار دو جلدب بود با همان نثر قدیم. کتاب برای من از اون کتابهایی بود که فقط خواب یا کار خیلی واجب باعث می شد که آن را کنار بگذارم. خیلی جذاب است. هر چند زیادی تخیلی است اما بدجوری خواننده را با خودش به داخل قصه می برد و جذابیت اتفافات آن باعث می شود صفحه بعد را بخوانی تا ببینی بعدش چه می شود. مثل داستانهای هزار و یک شب. اگر با نثر قدیمی مشکل ندارید پیشنهاد میشه توی اون فضای نگارشی کتاب را بخوانید و اگر هم سخته خب نثر روان امروزی را که بازنویسی شده انتخاب کنید. خوندن این کتاب را از دست ندید.