یادداشت ثنا احمدی

                واسه خوندن این کتاب خیلی دو دل بودم
خیلی نگران بودم
انگار می‌خواستم با یه تابو شکنی بزرگ رو به رو بشم
برای همین دست و دلم می‌لرزید.
تو طول خوندن کتاب هم خیلی جاهاش رو فقط سرسری خوندم تا تموم بشه و راحت بشم از فکرش
اما برام خیلی جالب بود
که آدم‌های درگیر مشکلاتی از جنس پدوفیلیا خیلی هم بی‌منطق نیستن
نگاه‌های بسته الزاما ندارن
و حتی خودشون خیلی جاها به بیمار بودن خودشون و زشت بودن عملشون اشاره می‌کنن
هر چند از جنس هامبرت هامبرت توی جامعه اسلامی ما هم خیلی خیلی وجود داره
که شاید نتیجه‌اش بشه ازدواج کودک‌های کم سن و سال
و این معطوف به کشورهای به قول معروف استکبار جهانی نیست
همین که خواننده بفهمه که این داستان معطوف به غرب بی بند و بار نیست و توی جامعه اسلامی ما هزاران نمونه داره کافیه
یه نمونه اش میشه آتنا
و هزاران آتنا دیگه که با قانون ازدواج حتی قربانی می‌شن 
اگر حتی بهشون تجاور نشه
این کتاب خیلی درگیرم کرد
درگیر روح آدم‌ها شدم
و به نظرم شد یه شروع بی‌نظیر برای خوندن روح آدم‌ها
حالا بدون ترس میرم سراغ کتاب‌های روانشناختی
شاید بتونم از این دست کتاب‌ها بیشتر بخونم
و شاید بتونم عینک قضاوت‌های شرقی غربی‌ام رو بذارم کنار
و بفهمم
تو غرب بهشت
و شرق بهشت 
همین جهان
چه جهنم‌های کوچیکی تو خونۀ آدم‌ها وجود داره