یادداشت احسان خواجوی

                به جذابیت رمان کوری که به نوعی میشه جلد اول این کتاب دونستش نبود اما خیلی بیشتر وارد عمق سیاست های بسته و سرکوبگرایانه شده بود. نویسنده ما رو وارد جلسات دولت و وزیران می‌کنه و گفتگوها و زاویه دید اونها رو ترسیم می‌کنه و نشون میده چطور از یک نافرمانی مدنی کوچیک، بحران نظامی و امنیتی می‌سازن و هر کاری میکنن که حرف مردم رو نفهمند (چون خودشون رو قبول دارن، هر نوع نقد و اعتراضی از مردم، غیر موجه هست).
در این داستان، از شخصیت های رمان کوری هم استفاده شده و مشکل جدید اون جامعه به دوران کوری و شخصیت هایش مرتبط میشه و ...
برای ما که در ایران زندگی میکنیم، رفتار دولت این کتاب رو بهتر میتونیم درک کنیم!