کم قطر٬ روان اما پر عمق.
مخاطب کتاب (و یادداشت من) کسانی هستند که نقش پدر٬ برایشان  پررنگ و گاه مخلوط شده با تنفر٬کینه و علاقه ای مبحوت شده است. 
این افراد با کتاب اشک خواهند ریخت. خواندنش برایشان طاقت فرسا و ضروری خواهد بود حتی اگر اواسط کتاب٬ان را گوشه ای پرت کنند٬ تا پرده هایی از زندگی‌شان را انطور به وضوح و با بی رحمی به رخشان نکشد. اما نامه به پدر را بخوانید با انزجار بخوانید و با ارامش روح تمام کنید. همدردی مثل کافکارا بیابید. آرامش او شمارا هم آرام خواهد کرد.