یادداشت ستاره

                نمایشنامه هرچند کوتاه اما بسیار قابل درکه. بر عکس بسیاری از نوشته ها که سعی میکنن مرزهای فروپاشی روانی رو به تصویر بکشن اما در اون ناکام می مونن و شما متوجه تصنعی بودن اون حالات می‌شید، اینجا می تونید با تمام وجود حس فروپاشی سارا کین رو لمس کنید و با واقعیت زندگی اون رو به رو بشید. انگار نه انگار که این یک نمایشنامه هست، بلکه با دونستن این که نویسنده موقع نوشتن این نمایشنامه بستری بوده، میشه متوجه شد که این کلمات (متاسفانه) برآمده از تجربه زیسته سارا کینه که به تلخی خوندنش اضافه می کنه.