نور

فارغ از هر نقد و حرفی، این کتاب لذتی را در من زنده کرد که سالها گم کرده بودم‌. خیلی سال بود که یک کتاب تا صبح بیدار نگهم نداشته بود! خیلی به نسبت عامه پسندی و راز جذابیت  اثر فکر کردم. به ظاهر قصه دردناکی از عشقی خام و زجری کامل و بیانی نصیحت‌وار است و به لحاظ روایی هم خاطره گویی کامل کتاب را نپسندیدم، اما این کشش عجیب که نمی‌توانی کتاب را زمین بگذاری حاصل چیست؟ از عشق خیلی‌ها گفته‌اند و بهتر هم گفته‌اند، این عشق اشتباه چرا انقدر به دل مخاطب نشسته؟ پاسخ صریحی پیدا نکردم. سایر يادداشت‌ها هم به کشش بسیار اثر اشاره می‌کرد. 
پاسخی دارید؟ غیر از این سوال نکته جدیدی نیست که دیگران نگفته باشند. رفتار عجیب و ناباورانه پدر در طرد کامل و پذیرش کامل دخترش و با فرهنگ نشان دادن اهالی سرمایه دار و کثافت فرهنگی طبقه فرودست و با این وجود عبرت آموز بودن کتاب.
تحقیق و مقاله‌ای هست که کتابهای عامه پسند و پرفروش ایرانی را مقایسه کرده باشد و سلیقه مخاطب امروز و دیروز را کشف کرده باشد؟