یادداشت فهیمه پورمحمدی

        مصاحبه‌ی ناصر حریری با نجف دریابندری حول موضوعات مختلفی از ترجمه و ویراستاری گرفته تا نیما یوشیج و صادق هدایت و هنر و ...
حدود پنجاه درصد کتاب به ترجمه و ویراستاری اختصاص داره که برای من جذاب‌ترین قسمت بود. البته استاد دریابندری یک مفروض اساسی در مورد مترجم دارن و اون اینه که مترجم برای کاری که دست گرفته، اهلیت یا صلاحیت کافی داره. به همین دلیل هم نقد ترجمه رو چندان نمی‌پسندن. استاد اعتقاد دارن در نتیجه‌ی فرآیند انتخاب طبیعی ترجمه‌ی بد، ویرایش بد، و در کل نوشته‌ی بد وارد ادبیات فارسی نمی‌شه‌. به همین دلیل لازم نیست نگران چاپ نوشته‌های بد باشیم.
اما من احساس می‌کنم شرایط از سال ۷۳ خیلی عوض شده و اتفاقا باید نگران این وضعیت آشفته باشیم. اصلا ادبیات فارسی به کنار، حیف کاغذی نیست که برای چاپ بعضی ترجمه‌ها مصرف می‌شه؟ درختی که قطع میشه؟ آبی که مصرف میشه؟ هست. الان مشکل دقیقا صلاحیت نداشتن بعضی مترجم‌هاست که نه به زبان مبدا تسلط دارن و نه به زبان فارسی. یعنی مفروض استاد با شرایط فعلی هم‌خوانی نداره.
از قسمت مربوط به کیچ هم بسیار لذت بردم. عالی بود.