سلام و درود.
نمی دانم این همه دیوار از خواب آبی ارغوان چه می خواهند.
عباس معروفی بزرگ این بار با یک رمان جذاب و قوی قدرت خود را در نویسندگی به نمایش گذاشته است.
رمان (فریدون سه پسر داشت) با ساختاری بسیار قوی و یکی از تکنیکی ترین رمان های اوست.
داستان فروپاشی یک خانواده که چهار فرزند پسر در گیر مسائل حزبی و سیاسی و ایدئولوژیک می شوند و در آخر به مسلخ کشانده می شوند.
عباس معروفی با متن ساده و روان اما جذاب و گیرا داستان را پیش می برد.
هوشنگ گلشیری که استاد معروفی بود وقتی رمان را می خواند به معروفی می گوید: (یکی از ما باید این رمان را می نوشت) 
در این رمان تکنیک های مدرن در داستان نویسی به کار رفته، بدون این که کار را برای مخاطب سخت کند.
معروفی در این رمان می خواهد بگوید درگیر مسائل سیاسی شدن، حزب و حزب بازی و ایدئولوژی راه به جایی نمی برد.
 می خواهد بگوید اخلاق در سیاست جایی ندارد. چرا که سیاسیون همدیگر را قربانی منافع خود می کنند.
روحت شاد نویسنده ی بزرگ من.
با مهر.