یادداشت 🎭 🎬 محمد رضا خطیب 🎭📚

                " بهرام که گور میگرفتی همه عمر
دیدی که چگونه گور بهرام گرفت "

رمان تاریخی " سلطان عشق و حماسه " نوشته فواد فاروقی ، داستان مفصل زندگی بهرام پنجم ملقب به بهرام گور ، یکی از بزرگترین پادشاهان ساسانی و حتی تاریخ ایرانه. 
شاهی که نامش به حماسه و افسانه پیوند خورده.  
کتاب تقریبا چیزی از زندگی بهرام رو چه در تواریخ و چه در افسانه ها ، ناگفته نمیذاره. از ماجرای بزرگ شدنش به دست نعمان پادشاه حیره . تا داستان و تراژدی تلخ " سنمار " و ساخت کاخ خورنق و جنگ با هیاطله و روم که در تواریخ اومده و همچنین داستان هفت پیکر که نظامی گنجوی سروده و داستان لنبک آب فروش و کشته شدن خود بهرام و داستان معروف " کار خوب کردن از پر کردن است ".
ضمن اینکه قلم فواد فاروقی و رهایی و نثر زیبا و داستان پردازی خودش هم به زیبایی های این اثر کمک زیادی کرده.
اما دوتا ایراد اساسی به کتاب وارده که برای همین یک ستاره کمتر دادم.
ایراد اول اینه که در لحن و طریقه گفتار،  بین هیچکدوم از کاراکترها فرقی وجود نداره. یعنی لحن صحبت کردن نعمان و سنمار و دایه های بهرام و زنش تقریبا یکی یه. 
یعنی اگر شما اسم کاراکتر رو ندونی و بهت بگن این دیالوگ مال کیه عملا نمیفهمی‌‌...
دوم اینکه کاراکتری رو فاروقی ساخته تحت عنوان نازپری که زن بهرامه.  
انگار همه کاره داستان نازپریه.  دانای کلی که اصلا خطا نمیکنه و اگر اون نباشه بهرام اندازه یه طفل ۷ ساله هم چیزی بلد نیست .
بهرام گور که یکی از بزرگترین شاهنشاهان ایرانه نباید اینقد در سایه یه کاراکتر دیگه باشه.
داستان برداشتن تاج از بین دو شیر رو نازپری پیشنهاد میکنه.
ماجرای جنگ با هیاطله و طریقه پیروز شدن در جنگ رو نازپری به بهرام نشون میده.
نازپری باعث میشه بهرام به زندانی ها برسه.
شر وزیر راست روشن رو نازپری از سر مردم کم میکنه.
و...
این مورد کمی رمان رو بی منطق میکنه. رمانی که درباره یکی از پادشاهان بزرگ تاریخ ایرانه. کاش این مورد کمی معتدل تر بود.

در کل برای دونستن درباره تاریخ بهرام گور و افسانه هاش کتاب خیلی خوبیه . اگر میخواید یک رمان تاریخی مفصل در حد ۱۰۰۰ صفحه بخونید ، سلطان عشق و حماسه همون چیزیه که انتظار می‌کشید و بهتون کلی لذت میده.
        
(0/1000)

نظرات

رمان‌های فاروقی خیلی قشنگ هستند ولی همگی یک ایراد بزرگ دارند؛ رمانشون بیشتر از تاریخشونه.
شخصیت اصلی در همه‌ی نوشته‌هاش تقریبا در حاشیه است و اغلب بی‌دست‌وپا و متکی به دیگران.
به عنوان رمانی بر اساس تاریخ نمیشه بهشون نگاه کرد اما در جایگاه رمان‌هایی با فضای تاریخی بسیار جذابن.
1
دقیقا درسته ، یک رمانی خوندم ازش به اسم "فناخسرو" که زندگی عضدالدوله دیلمی بود ، تقریبا بزرگترین امیر آل بویه...
از تنها چیزی که صحبت نشد همین عضدالدوله دیلمی بود :)))))