یادداشت امیررضا

                اولین مواجهم با احمد محمود در ۱۹ سالگی :)
چقدر لذت بخش بود خوندنش. چقدر جذاب و چه قلمی!
بی نظیر بود. سخت بودن قلم آقای دولت آبادی رو نداره اما
شگفت زدم میکنه داستان نویسیش. چقدر مسلط آخه. چقدر یادگرفتم...
همسایه ها داستان نوجوونی به اسم خالد 
نویسنده بدون هیچ مقدمه ای مارو پرت میکنه بین همسایه ها
و از اونجا شخصیت هایی که احمد محمود با تاثیر از دور و اطرافش خلق کرده رو وارد ماجرا میکنه.
داستان تم سیاسی داره اما نه به شکل خشک و سخت
ما همینطور که داریم داستان خالد رو دنبال میکنیم
ماجراها و اتفاقاتی رو لمس میکنیم که در اون زمانه اتفاق افتادند
از بی بند و باری، سیاست های کثیف، سخت گیری ها و...
شخصیت های اصلی تر و خرده شخصیت های گوناگونی که وجود دارند مثل بلور خانم و بانو و استفاده از بدن که در این شخصیت ها نشون داده و تمایلات هر کدوم از اون ها، یا شخصیت مذهبی پدر خالد، یا امان آقا که هم شخصیت مهربان و هم شخصیتی پرشور داره و ... 
در نهایت میتونم بگم همسایه ها تونسته حرف های مهم زیادی رو بزنه که از مهم تریناش اتحاد بین مردم بود. اتحادی که میتونه مردم رو اونقدر قوی کنه که بتونن جلوی ناعدالتی وایسن و برعکس اونقدر بینشون تفرقه ایجاد بشه که جلوی زورگوهای کثیف جامعه ناتوان بشن.