یادداشت آگاهی نو
1401/2/20
حبیب لاجوردی که مهمترین کارش پایهگذاری و مدیریت پروژهی تاریخ شفاهی ایران در مرکز مطالعات خاورمیانهی دانشگاه هاروارد است و سوم مرداد سال 1400 درگذشت، در کتاب اتحادیههای کارگری و خودکامگی در ایران فرازونشیب توسعهی سیاسی ایران را از راه پیدایش اتحادیههای کارگری مورد بررسی قرار داده است. به اعتقاد نویسنده، اتحادیههای کارگری ابزار مناسبی برای سنجش توسعهی سیاسی به شمار میآیند، چراکه در دورههای برخورداری از آزادیهای سیاسی، اتحادیههای کارگری نخستین نهادی بودند که در صحنهی سیاسی ایران پدیدار میشدند و هر زمان که دوباره اختناق مسلط میشد، نخست اتحادیههای کارگری سرکوب میشدند و سپس نوبت سرکوب مطبوعات، احزاب سیاسی و... میرسید. دوماهنامهی آگاهی نو، ویژهنامهی نقد و بررسی کتاب: «کتابنامه؛ در نقد و بررسی آثار، جلد یک»، شمارهی پیاپی 05، پاییز 1400.
3
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.