یادداشت آرزو غلامی

        جنس  ضعیف کتابی بود که قلم ساده و صمیمی اوریانا فالاچی...و ترجمه بی نقص یغما گلرویی به جذاب بودنش کمک کرده بود .کتاب خوبیه خصوصا برای فمنیست ها .باورتون میشه تو چین اگه پای دخترها از 9سانتی متر بیشتر می شد نمی تونستن ازدواج کنن یا در خلیج شاکی تان زن هایی وجود دارن به نام تان کی که رو قایق های یک نفره به دنیا میان و همونجا زندگی می کنن و می میرن و هرگز دنیای خشکی رو نمی بینن... یا دختران پاکستانی هرگز قبل از ازدواج هرگز همسرشون رو نمی بینن... .می دونستی در _
جنگل های سنگاپور البته به ندرت زندگی وجود داره که بهش مادرسالاری گفته میشه که زنان ثروتمند و صاحب زمین حاکم خانواده هستند و این مردها هستند که باید جهیزیه بیارن و اموال فقط برای دخترها به ارث گذاشته میشه و بعد از ازدواج مردها بر می گردن به خونه مادرشون و فقط گاهگاهی می تونن به همسرشون سر بزنن... شبیه افسانه است ولی واقعیت داره... 😳😳😳😳😳
زندگی بیوه های جوان هندی اینقدر دردناکه که ترجیح می دن با جنازه همسرشون سوزونده بشن.... _(فهمیدم که تموم زنای دنیا شبیه همن و آرزوهای مشترک دارن مثل خانواده، پول برای گذراندن زندگی و آزادی....! فهمیدم که زنای هند واسه پیدا کردن این چیز ها چه شرایط سختی رو تحمل کردن... اما از یه چیز مطمئنم! اونا دیگه مثل قبل پروانه های بی آزاری به حساب نمیان! اونا بدل به پروانه های آهنی شدن!) .