بریده‌ کتاب‌های مجتبی

نگران شده بود که خودش کیست ،آیا بچه بدی بود که درست مثل پدرش دردسر درست می‌کرد یا نه. هر روز آینه بدشانسی روی سرش آویزان بود. حالا او آینه را به یک میلیون تکه درخشان تبدیل کرده بود.

اعداد بهترین دوست های او بودند.

لحظه ای طول کشید تا آرتور متوجه شود قاضی درباره ی مرد آشغالی صحبت می کرد. از این که مرد اسمی واقعی داشت، شگفت زده شده بود. معلوم است که هر کسی اسم دارد، این هرگز فکرش را هم نمی کرد که مرد آشغالی هم اسم داشته باشد. یادش نمی آمد کسی در محلشان اسم او را گفته باشد، مخصوصا اسمی تا این حد رسمی،مثل جیمز همپتون... بیشتر شبیه اسم مدیر مدرسه ها یا پدربزرگ کسی بود.