بریده‌ کتاب‌های Left neglected

I’ve never before been a slow walker. I don’t amble or stroll. I throw it into fifth gear, and I go. And I’m not unusual in this respect around here. I think most Bostonians walk quickly and with purpose. We’ve got things to do, important things, and lots of them, and we’re running late. We don’t have time to dillydally, chitchat, or smell the roses. This may sound self-important, rude, or even unenlightened, but it’s not. We’re most likely being practical and responsible and just trying to keep pace with everything that is demanded of us. ترجمه از کتاب نیمه‌ی نادیده نشر کتابسرای تندیس: من قبلاً هرگز آرام راه نمی‌رفتم. هیچ‌وقت سر حوصله قدم‌زنان یا گردش‌کنان راه نمی‌رفتم. همیشه روی دنده پنج می‌گذاشتم و می‌رفتم. البته این دور و برها من تنها نیستم. به نظر من تمام بوستونی‌ها با سرعت و هدفمند راه می‌روند. ما خیلی کارها برای انجام دادن داریم، کارهای مهم و تعداد آن کارهای مهم هم بسیار زیاد است، همیشه هم تاخیر داریم یا دیرمان می‌شود. ما برای بیهوده وقت گذراندن، ایستادن و گپ زدن، یا گل سرخ‌ها را بو کردن وقت نداریم. امکان دارد این حالت خودبزرگ‌بینی، گستاخی یا حتی متعصبانه به نظر بیاید، اما این طور نیست. بیش‌تر به این دلیل است که ما می‌خواهیم کارآزموده و مسئولیت‌پذیر باشیم و سعی می‌کنیم برای هرچیزی که از ما خواسته می‌شود گام‌های هماهنگ برداریم.

Our brains normally don’t need every piece of information to assume a whole. Like our blind spot. We all have a blind spot where our optic nerve leaves the retina, but we don’t normally notice this blank space in our field of vision because our brains fill in the picture,” Dr. Kwon says. “That’s probably what you’re doing. You’re relying on only the right half to assume a whole, and your brain is unconsciously filling in the blanks. Wonderful observation. Truly fascinating.” ترجمه: مغز ما معمولاً به همه جزئیات اطلاعات برای فرضِ تصویر کلی احتیاج نداره. مثل نقطه کورمون. همه‌ی ما یک نقطه کور در مکانی که عصب بینایی شبکیه چشم رو ترک میکنه داریم، ولی معمولاً متوجه این مکان خالی در محدوده بیناییمون نمی‌شیم؛ چون مغزمون قسمت خالی رو پر میکنه. این احتمالاً همون کاریه که مغز تو میکنه. تو با استفاده از قسمت راست بیناییت، یک تصویر کلی ایجاد میکنی و مغزت ناخودآگاه قسمت‌های خالی رو پر میکنه. شگفت‌انگیزه! واقعاً جالبه! پ.ن: پیشنهاد می‌کنم آزمایش نقطه کور رو انجام بدین، از نتیجش هیجان‌زده میشید. 😁 (تو اینترنت که سرچ کنید، آزمایشش میاد.)

Our brains are wired differently, and we have to figure out how to make them work. ترجمه: مغز هرکدام از ما به طرز متفاوتی سیم‌کشی شده و ما باید کشف کنیم چطور کاری کنیم درست کار کنند.