بریده‌ کتاب‌های دختری که در اعماق دریا افتاد

من شاید عجول باشم، شاید عادی باشم ولی ضعیف نیستم!

می دونم چه حسی داره یکیرو اون قدر دوست داشته باشی که هرکاری برای محافظت ازش بکنی تو کی هستی که بگی سرنوشت من چیه؟ اینکه آیا شکست میخورم یا موفق می شم؟ سرنوشت من مال تو نیست که دربارش تصمیم بگیری سرنوشتم به خودم تعلق داره:)))

همیشه اول با قصه شروع میکرد ،قصه هایی با آغاز و پایان ؛

سرنوشت من مال تو نیست که راجع بهش تصمیم بگیری.سرنوشتم مال خودمه.

آدم ها افسانه سرایی میکنند تا چیزی که نمیتونن بفهمن رو توضیح بدن

این دنیا چه مرگشه؟خدایان چه مرگشونه؟

همه جا سکوت است سکوتی مثل مرگ.

هرچه باشد همه داستان سرا ها مادر بزرگ نیستند،ولی همه مادر بزرگ ها داستان سرایند

کدامین سرنوشت به من تعلق دارد؟کدام سرنوشت را دودستی خواهم چسبید؟

گاهی اوقات فقط از طریق داستان می‌توان حقیقتی را شنید.

اگه می‌خوای دشنمت رو پیدا کنی، به آینه نگاه کن.

دنبال سرنوشت ندو مینا،بذار سرنوشت دنبالت بدوئد.

من خالق سر نوشت هستم

امید حس سرخوشانه ای است ؛که حس میکنم در درونم به جوش می‌آید، انگار کلاغ زاغی در حال باز کردن بال‌هایش است در این لحظه که کنار شین هستم و ریسمان سرخ سرنوشت مانند شعله‌ای بینمان برق می‌زند هر چیز امکان پذیر بنظر میرسد 🥺

مینا به دنبال سرنوشت نرو بگذار سرنوشت دنبال تو بیاید

«به نظر من عشق نباید خریدنی یا به دست آوردنی یا حتی دعاکردنی باشه؛ باید رایگان داده بشه.»

هر یک از ضربان‌های قلبم پژواکی از قلب اوست.

خاطرات ارواح و خدایان ممکن است مبهم باشد، اما خاطرات کتاب‌ها نه. داستان‌ها جاودانه‌اند.