بریده‌ کتاب‌های انتقام جادوگر

واقعاً برای کسی مهم نیست که تو زنده‌ای یا مرده؛ آنها فقط می‌خواستند از بلایی که به سرشان آمده نجات پیدا کنند و برای لحظه ای هم به این موضوع فکر نمی‌کردند که این‌کار برای تو چه هزینه ای دارد.

اولین بار بود که واقعاً احساس می‌کردم شاگرد محافظ هستم. قبلاً دیده بودم که مردم از سمت دیگر جاده رد می شدند که به ما نزدیک نشوند؛ دیده بودم موقعی که ما از دهکده ی شان رد می شویم از ترس به خودشان می‌لرزند یا گاهی کج خلقی می کنند.امّا خودم این احساس را نداشتم. به نظرم عکس العمل آنها نسبت به محافظ بود، نه من. اما نمی توانستم از این موضوع بگذرم و فراموش کنم که این اتفاق برای من و در خانه ی خودم افتاده بود. ناگهان احساس تنهایی کردم. تنها تر از همیشه.

چه‌طور تنهایی؟ تو خودتو داری، مگه اینطور نیست. اگه خودتو نداشته باشی، واقعاً تنهایی