مقصود اصلی از تمام دستورات شرع، متأثّر شدن قلب است. یعنی مقصود از تمام این سیرها و عبادت‌ها، این است که قلب انسان تأثیر پذیرفته و دری از دل، به سوی مولا باز شود تا بنده بتواند مولایش را شهود کند. این اصلِ کار است. مقصد أعلی و ذی‌المقدّمه تمام عبادات، این است. لذا پرداختن به قلب اهمّ مباحث است و انسان باید ابتدا مسائل مربوط به قلب را شناسایی کند و بداند که قلب چیست و چه اهمیّتی دارد؛ بعد به سراغ کارهایی برود که روی دلش اثر دارد. وگرنه اعمال عبادی انسان هیچ اثری بر دل نگذارد، عبادات بی ثمر بوده و فرصت ها تز دست رفته است.
