برای اولین بار حس کردم اشیای کسی که میمیرد چقدر وحشتناک است مادر واقعا سعی میکرد غذا بخورد، مطمئنا معنی اش این بود:«زندگی ادامه دارد» ولی من خوب می‌دانستم که درست نیست زندگی ادامه پیدا نمی‌کند بلکه مرگ ادامه پیدا میکند

این اشتباه خود ما بود که اساساً درباره این لحظه با دیگران صحبت کردیم و قصد داشتیم به این ترتیب به آن لحظه جاودانگی ببخشیم. می‌بایست خودمان از این واقعیتی که اتفاق افتاده بود لذت می‌بردیم، حرف زدن درباره چنین لحظاتی اشتباه محض است و تکرار آن چیزی جز انتحار و خودکشی نیست. حالا که پای تلفن به مازوکایی که مونیکا میزد گوش میدادم، در حقیقت نوعی اقدام به خودکشی بود. مناسکی وجود دارند که تکرار را در خودشان در بر میگیرند: مثلا طوری که خانم وینکن نان را می‌برید اما من هم می‌خواستم این لحظه را با ماری تکرار کنم به این ترتیب از ماری خواستم یک‌بار نان را مثل خانم وینکن ببرد. آشپزخانه یک آپارتمان کارگر نشین شبیه یک اتاق هتل نیست و ماری هم خانم وینکن نبود_نتیجه این شد که چاقو از دست ماری لغزید و دست چپ او را برید. این ماجرا باعث شد تا ما سه هفته تمام کلافه باشیم . احساساتی بودن گاهی میتواند کار دست آدم بدهد و موجبات ناراحتی اش را فراهم کند. هرگز نباید به کار لحظات کاری داشت، هرگز نباید آن ها را تکرار کرد.

هنوز هم که هنوز است اظهار ادب در مقابله با یک فرد بی‌ادب مطمئن‌ترین راه تحقیر اوست.

'' من دلقک هستم. لحظه ها را جمع می کنم و از آن کلکسیون می سازم.''

_او گفت: قلبت درد می کند؟ _گفتم بله:بله،قلبم. گفت:من فورا به دکتر درومرت زنگ میزنم و از او خواهش میکنم تو را معاینه کند.او بهترین متخصص قلب در اینجاست. _گفتم :شاید باید می گفتم روحم،احساسم،عواطفم. ولی قلب واژه ی درست تری بود.

هر روز صبح در هر ایستگاه راه آهن،هزاران نفر که در شهر کار می‌کنند وارد می شوند و هزاران نفر دیگر از شهر خارج می شوند تا سر کارشان برسند.راستی چرا این دو گروه از مردم محل های کارشان را با یکدیگر عوض نمی کنند؟اگر این دو دسته از مردم محل کار یا سکونت شان را با هم عوض کنند، می توان از تمام‌مسائلی چون آلودگی هوا و ... جلوگیری کرد.

حتی اگر عشق خریدنی هم بود، باز هم نمی‌توانستم آن‌ را به دست بیاورم، چون پول نداشتم.