بریده‌ کتاب‌های حماسه حسینی

مرد بزرگ، روحش صاحب حماسه است، خواه برای خودش کار کرده باشد یا برای یک ملت و یا برای بشریت و انسانیت کار کرده باشد و یا حتی بالاتر از انسانیت فکر کند و خودش را خدمتگزار هدفهای کلی خلقت بداند، که اسم آن را «رضای خدا» می‌گذارد، بدین معنی که خداوند این خلقت را آفریده و برای آن یک مسیر و هدف کلی قرار داده است؛ این راه، راه رضای خداست. استاد مطهری، حماسه حسینی، ج 1، ص27

در رثای قهرمان بگریید برای اینکه احساسات قهرمانی پیدا کنید، برای اینکه پرتوی از روح قهرمان در روح شما پیدا شود و شما هم تا اندازه‌ای نسبت به حق و حقیقت غیرت پیدا کنید، شما هم عدالتخواه بشوید، شما هم با ظلم و ظالم نبرد کنید، شما هم آزادی‌خواه باشید، برای‏ آزادی احترام قائل باشید، شما هم سرتان بشود که عزت نفس یعنی چه، شرف و انسانیت یعنی چه، کرامت یعنی چه استاد مطهری، حماسه حسینی، ج 1، ص22

چرا باید حادثه کربلا را همیشه از نظر صفحه سیاهش مطالعه کنیم و چرا باید همیشه جنایتهای کربلا گفته شود؟ چرا همیشه باید حسین بن علی از آن جنبه‏‌ای که مورد جنایت جانیان است مورد مطالعه ما قرار بگیرد؟ چرا شعارهایی که به نام حسین بن علی می‌دهیم و می‌‏نویسیم، از صفحه تاریک عاشورا گرفته شود؟ چرا ما صفحه نورانی این داستان را کمتر مطالعه می‌کنیم، درحالی که جنبه حماسی این داستان صد برابر بر جنبه جنایی آن می‏چربد و نورانیت این حادثه بر تاریکی آن خیلی می‏چربد. پس باید اعتراف کنیم که یکی از جانیهای بر حسین بن علی ما هستیم که از این تاریخچه فقط یک صفحه‏‌اش را می‌خوانیم و صفحه دیگرش را نمی‌خوانیم. جانی‌های بر امام حسین آنهایی هستند که این تاریخچه را از نظر هدف منحرف کرده و می‌کنند. استاد مطهری، حماسه حسینی، ج 1، ص20

سرگذشتها و حادثه‌‌ها و تاریخچه‌‌ها هم اقسامی دارند. حادثه‌‌هایی داریم غنایی، حادثه‌‌هایی داریم اندرزی، حادثه‌‌هایی داریم رثایی و حادثه‌‌هایی داریم حماسی. یک سرگذشت تمامش فقط غناست، بوی غنا می‌دهد، عشق است. مجلات را شاید کم و بیش می‌خوانید؛ در اینها، چه حکایت واقعی، چه افسانه، چه مخلوطی از واقعیت و افسانه، همه داستان غنایی است. حالا این همه داستان غنایی به گوش این ملت برود چه از آب در می‌آید، من نمی‌دانم . . استاد مطهری، حماسه حسینی، ج 1، ص16 پ‌ن: این مطلب درمورد مجلات قبل از انقلابه؛ ولی انگار استاد نشسته‌ن پای فیلم و سریال‌های امروز و سال‌های اخیر، و در واکنش به اینها بیانش کرده‌ن(((: -حرف‌های بدون تاریخ انقضا

از شما می‏پرسم اصلا من و شما می‏فهمیم كه امر به معروف و نهی از منكر چیست و چگونه باید انجام شود؟ تا حالا كه امر به معروف و نهی از منكرهای ما در اطراف دگمه لباس و بند كفش مردم بوده است، در حول و حوش موی سر و دوخت لباس مردم بوده‏ است! ما اصلا معروف چه می‏شناسیم كه چیست؟ منكر چه می‏شناسیم كه چیست‏؟ ما گاهی معروفها را به جای منكر می‏گیریم و منكرها را به جای معروف. بهتر اینكه ما جاهلها امر به معروف و نهی از منكر نكنیم. چه منكرها كه‏ به نام امر به معروف و نهی از منكر به وجود نیامد. آگاهی و بصیرت‏می‏خواهد، دانایی، روانشناسی و جامعه شناسی‏ می‏خواهد تا انسان بفهمد كه چگونه امر به معروف و نهی از منكر كند، یعنی راه معروف را تشخیص بدهد، ببیند معروف كجاست، منكر را تشخیص بدهد، ریشه منكر را به دست بیاورد، از كجا آن منكر سرچشمه می‏گیرد. و لهذا ائمه دین فرموده‏اند: جاهل بهتر است امر به‏ معروف و نهی از منكر نكند. چرا؟ « لانه ما یفسده اكثر مما یصلحه ». چون جاهل هنگامی كه امر به معروف و نهی از منكر می‏كند، می‏خواهد بهتر كند بدتر می‏كند. و چقدر در این زمینه مثالها زیاد است. شاید شما بگوئید ما جاهلیم، پس امر به معروف و نهی از منكر از ما ساقط شد! از یكی از معصومین می‏پرسند : بعضی از مردم جاهلند ، در روز قیامت با اینها چگونه عمل می‏شود؟ می‏فرماید: در آن روز عالمی را می‏آورند كه عمل نكرده است، می‏گویند چرا عمل نكردی؟ جواب ندارد، باید به سرنوشت ننگین و سهمگین خود دچار شود. شخصی را می‏آورند و می‏گویند: تو چرا عمل نكردی؟ می‏گوید نمی‏دانستم، نمی‏فهمیدم! می‏گویند: «هلا تعلمت»، نمی‏دانم، نمی‏فهمم هم عذر شد؟! خدا عقل را برای چه‏ آفریده است؟ برای اینكه بفهمی، موشكافی كنی، بروی كاوش كنی، تحقیق‏ كنی. تو باید از آن كسانی باشی كه نه تنها اوضاع زمان خودت را درك‏ بكنی، بلكه باید آینده را هم بفهمی و درك بكنی.

اگر یک ملت بیچاره و بدبخت، ایمانش را به آنچه که خودش از فلسفه زندگی دارد از دست بدهد و مرعوب یک ملت دیگر بشود، در تمام مسائل آن جور فکر می‌کند که دیگران فکر می‌کنند و اصلاً نمی‌تواند شخصاً در مسائل قضاوت کند. استاد مطهری، حماسه حسینی، ج 1، ص43