بریدۀ کتاب

از شما می‏پرسم اصلا من و شما می‏فهمیم كه امر به معروف و نهی از منكر چیست و چگونه باید انجام شود؟ تا حالا كه امر به معروف و نهی از منكرهای ما در اطراف دگمه لباس و بند كفش مردم بوده است، در حول و حوش موی سر و دوخت لباس مردم بوده‏ است! ما اصلا معروف چه می‏شناسیم كه چیست؟ منكر چه می‏شناسیم كه چیست‏؟ ما گاهی معروفها را به جای منكر می‏گیریم و منكرها را به جای معروف. بهتر اینكه ما جاهلها امر به معروف و نهی از منكر نكنیم. چه منكرها كه‏ به نام امر به معروف و نهی از منكر به وجود نیامد. آگاهی و بصیرت‏می‏خواهد، دانایی، روانشناسی و جامعه شناسی‏ می‏خواهد تا انسان بفهمد كه چگونه امر به معروف و نهی از منكر كند، یعنی راه معروف را تشخیص بدهد، ببیند معروف كجاست، منكر را تشخیص بدهد، ریشه منكر را به دست بیاورد، از كجا آن منكر سرچشمه می‏گیرد. و لهذا ائمه دین فرموده‏اند: جاهل بهتر است امر به‏ معروف و نهی از منكر نكند. چرا؟ « لانه ما یفسده اكثر مما یصلحه ». چون جاهل هنگامی كه امر به معروف و نهی از منكر می‏كند، می‏خواهد بهتر كند بدتر می‏كند. و چقدر در این زمینه مثالها زیاد است. شاید شما بگوئید ما جاهلیم، پس امر به معروف و نهی از منكر از ما ساقط شد! از یكی از معصومین می‏پرسند : بعضی از مردم جاهلند ، در روز قیامت با اینها چگونه عمل می‏شود؟ می‏فرماید: در آن روز عالمی را می‏آورند كه عمل نكرده است، می‏گویند چرا عمل نكردی؟ جواب ندارد، باید به سرنوشت ننگین و سهمگین خود دچار شود. شخصی را می‏آورند و می‏گویند: تو چرا عمل نكردی؟ می‏گوید نمی‏دانستم، نمی‏فهمیدم! می‏گویند: «هلا تعلمت»، نمی‏دانم، نمی‏فهمم هم عذر شد؟! خدا عقل را برای چه‏ آفریده است؟ برای اینكه بفهمی، موشكافی كنی، بروی كاوش كنی، تحقیق‏ كنی. تو باید از آن كسانی باشی كه نه تنها اوضاع زمان خودت را درك‏ بكنی، بلكه باید آینده را هم بفهمی و درك بكنی.