بریده‌ کتاب‌های انسان آسمان: جستارهایی درباره امیرالمومنین (ع)

برادران عزیز، علی بسیار بسیار بزرگ است. اما علی مرواریدی نیست که در ویترین بگذارند یا فضیلت‌های وی را روی لوح‌‌ها بنویسند و ما به آن افتخار کنیم. هرگز، هرقدر که به سیره‌ی علی عمل شود و هر اندازه عملکرد ما با علی مطابق باشد و خویشتن را با میزان علی بسنجیم، به همین اندازه می‌توانیم بگوییم که علی از ما و ما از علی هستیم.

فرصت طلبی،بازی‌های سیاسی،هم‌پیمانی با شیطان،تاکتیک‌های مرحله‌ای و همسو شدن با جریان باد،از نظر ما مردود است.

چشم علی (علیه السلام) با انگیزه ی منافع شخصی نگاه نمی کند، بلکه در راه اطاعت فرمان خدا کار می کند. خلیفه ی دوم، عمر بن خطاب، هنگام طواف خانه ی خدا، مردی را دید که خون از صورتش جاری است. مرد نزد عمر شکایت کرد و از او خواست که حقش را از علی(ع) که او را زده بود، بگیرد. عمر در اثنای طواف به امام برخورد کرد و گفت: ای ابالحسن، این مرد شکایت می کند و می گوید که تو او را زده ای. حضرت جواب داد: بله، من او را زده ام، زیرا در حین طواف دیدم که چشم چرانی می کند. در حین عبادت سرگرم گناه و نگاه کردن به صورت زنان بود، من هم او را زدم. عمر رو کرد به طرف مرد و گفت: عمر کاری از دستش بر نمی آید، زیرا چشم خدا بر تو افتاده و دست خدا تو را زده است.

اسلام دکانی نیست که بخواهیم منافع آن را حفظ کنیم و مردم را برای خدمت به آن مسخر کنیم؛ شیوه‌ای که سازمان‌ها و نهادهای دینی پیش گرفته‌اند.

عزیزان، این مسیر مسیری نیست که معجزه آسا و شاذ باشد و یا به عده ی خاصی منحصر باشد و دیگران از آن محروم باشند. این حقیقت اسلام است. اسلام است که علی را این گونه تربیت کرد. اطلاعت پروردگار است که از میان مردم چنین الگویی می سازد. ما هم در این مسیر قرار داریم و می توانیم آن را طی کنیم. این مسیر از دسترس ما دور نیست. اصلا به همین سبب علی(ع) را امام میخوانیم. زیرا ما هم باید مثل او شویم. این است معنای امام؛ نه اینکه آن را مثل گوهری ارزشمند بدانیم و آن را مقدس بشماریم و به آن دل ببندیم، ولی اثری از او در زندگیمان دیده نشود. این مساوی است با کشتن امام.

عاملی که بیشترین تأثیر را در انسان سازی ،دارد ساختن جامعه شایسته است. اگر جامعه و محیط شایسته شکل بگیرد، بیش از نماز و روزه در رشد و پرورش و کمال انسان تأثیر می گذارد و ما این واقعیت را به روشنی می‌بینیم که انسان از محیط و جامعه ای که در آن زندگی می‌کند تأثیر می پذیرد. بنابراین ولایت یعنی اینکه ،امت به پیشوای خود قدرت دهد تا جامعه ای شایسته برپا کند و تأثیر جامعهٔ شایسته در بالا بردن سطح انسان و رشد و کمال او بیش از نماز و روزه و زکات و حج است.