کلمات همیشه این قدرت را ندارند که آدمهای خیلی خوشحال و خیلی غمناک را ارضا کنند؛ زیرا آخرین بیانِ خوشحالیِ زیاد و غمِ زیاد، سکوت است. عشّاق در سکوت زبان یکدیگر را بهتر درک میکنند و یک موعظه و سخنرانی با حرارت و گرم در کنارِ گورِ مردهای، فقط به غریبهها تأثیر میکند.