بریدۀ کتاب
1403/01/10
4.0
67
صفحۀ 33
قانون نانوشته وقت بمباران. آدم جلوی مرگ تنهاست. تنهای تنها.حالا که قرار است آتش جنگ تو را قورت بدهد، پس چه بهتر که کنار خانواده ات باشی. زیر سقف خانه خودت.کنار اهل و عیالت. بقیه را زابه راه نکنی دنبال جسدت آواره کوچه و خیابان شوند.
قانون نانوشته وقت بمباران. آدم جلوی مرگ تنهاست. تنهای تنها.حالا که قرار است آتش جنگ تو را قورت بدهد، پس چه بهتر که کنار خانواده ات باشی. زیر سقف خانه خودت.کنار اهل و عیالت. بقیه را زابه راه نکنی دنبال جسدت آواره کوچه و خیابان شوند.
0
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.