بریدۀ کتاب

از اوین که خارج شد شروع کرد به قدم زدن. رفت توی فکر. گاهی هم به عقب برمی‌گشت و با تنفر اوین را می‌نگریست.«زندان همیشه زندان است. هنوز ده روز از پیروزی انقلاب نگذشته باید افرادی در اوین حبس شوند که تا چند ماه پیش با اقتدار در این زندان جولان می‌زدند و فریاد هر جنبده‌ای را در گلو خفه می‌کردند. چه می‌شد اگر می‌توانستیم برای مدتی-اگر چه کوتاه- هیچ‌کس زندانی نمی‌شد‌.غیر از این ساواکی‌ها اولین زندانی اوین چه کسی خواهد بود؟ کاش هیچ‌کس،کاش...»