در انقلاب اصل بر حرکت است؛ حرکتی هدف دار، سنجیده، پیوسته، خستگی ناپذیر و سرشار از ایمان و اخلاص. در انقلاب به گفتن و نوشتن و تبیین اکتفا نمی‌شود؛ بلکه پیمودن و سنگربه سنگر پیش رفتن و خود را به هدف رساندن، اصل و محور قرار می گیرد. گفتن و نوشتن هم در خدمت همین حرکت در می‌آید و تا رسیدن به هدف _یعنی "حاکمیت بخشیدن به دین خدا" و "متلاشی ساختن قدرت شیطانی طاغوت" -ادامه می‌یابد: 《هُوَ الَّذِى اَرسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدى و دينِ الحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِهِ وَ لَو كَرَه المُشركون》