فرزندان شما، متعلق به شما نیستند. آن ها دختران و پسران اشتیاق حيات و متعلق به خود زندگی هستند. آنها به واسطه شما به دنيا مى آيند، ولى نه از خود شما. اگرچه با شما هستند ولى به شما تعلق ندارند. ممكن است عشقتان را به آنها يشش كنيد، ولى انديشههاى تان زيرا آنها طريق انديشيدن خود را دارند. ممكن است عشق تان را به آنها پیشکش کنید، ولی اندیشه های تان را هرگز؛ زیرا آن ها طریق اندیشیدن خود را دارند. ممکن است به جسم شان مأوايى دهيد، ولى نه به روح شان؛ زيرا روح آنها ساكن خانه هاى فرداست، كه شما حتى در رؤياهای تان نير نمى توانيد به آن جا دست يابيد. ممکن است کوشش کنید تا مثال آن ها شوید، اما در پی آن نباشید که آن ها را همانند خود کنید. زیرا که زندگی به عقب باز نمی گردد و در دیروز درنگ نمی کند.